'Spokojnie, wojna już się skończyła'

Witam Was!
Chyba stanie się regułą, że posty będą w piątki :D

Dziś mam dla Was miniaturkę z postaciami własnymi, yaoi (relacje romantyczne między dwojgiem mężczyzn, jeśli ktoś tego nie lubi - tam na górze jest taki czerwony krzyżyk, i nie będziecie musieli patrzeć :D )
Pierwotnie miała to być miniaturka, ale mam kilka pomysłów jak to rozwinąć, więc jeśli ktoś będzie chciał, to mogę pisać dalej :D
Nie przedłużając, zapraszam na "Spokojnie, wojna już się skończyła".

Marzec 1958 r. , Nowy Orlean

Chłopak obudził się z krzykiem, Przydługie, jasne kosmyki przykleiły się do mokrego od potu czoła.

- Vincent? – usłyszał nagle z ciemności. Potem lampka nocna rozświetliła swym nikłym blaskiem niewielki pokoik. Blondyn wyczuł na sobie czyjś wzrok, a potem dostrzegł wpatrzoną w niego parę złotych oczu.

- Spokojnie – wyszeptał Michael, przygarniając do siebie blondyna. – Wojna już się skończyła. Już dawno.

„Wojna już się skończyła” – magiczne słowa, które zazwyczaj uspokajały Vincenta. Teraz jednak chłopak gwałtownie pokręcił głową.

- Nieprawda – powiedział. – Ta wojna nadal trwa – Vincent dotknął swojego czoła. – I nigdy się nie skończy.

Michael objął go tylko mocniej i pocałował w czoło.

- Przepraszam, że cię obudziłem – powiedział po chwili ciszy blondyn.

- Przepraszam, że nie potrafię ci pomóc – odrzekł cicho złotooki.

- Po prostu bądź obok. To wystarczy.

Oboje ułożyli się  znowu w łóżku, wtuleni w siebie nawzajem. Michael wyciągnął dłoń by zgasić lampkę, ale Vincent chwycił go za nadgarstek.

- Zostaw – powiedział cicho. – Proszę – dodał niemal niesłyszalnie.

Michael cofnął dłoń i wplótł palce w złote kosmyki drugiego chłopaka.

- Śpij spokojnie – wyszeptał jeszcze. 

I jak Wam się podobało? Ja jak zwykle jestem niepewna, ale i tak wrzucam :D
Czekam na komentarze ^^
~Ariadne